Wanneer een landbouwer beslist zijn gewassen te beregenen, stelt men niet altijd de vraag of de waterkwaliteit wel voldoet. De inzetbaarheid van water voor beregeningsdoeleinden is afhankelijk van verschillende kwaliteitsnormen die we kunnen indelen naar gelang de chemische en microbiologische normen.

Chemische normen

Een eerste chemische parameter is de zuurtegraad (pH). De ideale pH schommelt tussen 6.5 en 8.5, een te lage pH (< 5) kan tot verbranding leiden wanneer bovenop het gewas beregend wordt. Een tweede parameter is het elektrisch geleidingsvermogen, ook wel EC genoemd. De EC-waarde is een maat voor de geleidbaarheid van de bodem en is afhankelijk van de hoeveelheid opgeloste zouten in de bodem. Algemeen schommelt een ideale EC-waarde tussen 0.8-1.5 mS/cm. Elke teelt heeft meer specifieke eisen naar EC toe. Zo zijn wortelen en prei weinig gevoelig voor zout water, aardappelen en kolen zijn iets gevoeliger. Er zijn handige EC-meters op de markt waarmee u zelf snel de EC-waarde van het water kan achterhalen.

Microbiologische normen

Juni 2017 was een uitzonderlijk droge maand, zuinig omspringen met beschikbaar water is de boodschap. Uit verschillende sectoren kwamen voorstellen om hun water te gebruiken, bijvoorbeeld water afkomstig van rioolwaterzuiveringsinstallaties (RWZI). Er is een lijst opgesteld van alle RWZI waar effluent mag afgehaald worden met vermelding van adresgegevens. De aanvraag kan online via Hoe gezuiverd afvalwater afnemen bij Aquafin?.

Bij het gebruik van RWZI-water komt de microbiologische kwaliteitsnorm op de voorgrond. Beregenen van groenten mag er niet toe leiden dat de kwaliteit van het eindproduct in gevaar komt. Water afkomstig uit beken, open put, boorput, leidingwater of regenwater mag gebruikt worden bij irrigatie, bij water van rioolwaterzuiveringsinstallaties dient er wel een controle uitgevoerd te worden.

Meer informatie over de Kwaliteitsnormen voor irrigatiewater, kan u terugvinden op de website van het departement Landbouw & Visserij.